Co słychać u reniferów we wrocławskim Zoo, którymi opiekują się Fundusze Norweskie i EOG?

Mamy jesień. Renifery zmieniają okrywę włosową w zależności od podgatunku, pory roku, rui - obecnie możemy to wyraźnie zaobserwować w naszym „funduszowym” stadzie we wrocławskim zoo.

Okrywa staje się bardziej gęsta, jaśniejsza, zimowa. Dobrze to widać w przypadku jednego z maluchów, który urodził się cały czarny, a teraz ma jasne, ciepłe futro. W tym roku bowiem dwie z naszych pięciu samic doczekały się potomstwa. W obu przypadkach urodziły się samce. Tak więc obecnie „nasze” stado liczy 7 sztuk i składa się z samca, 4 samic oraz 2 młodych samczyków.

Nowonarodzone renifery szybko stają na nogi, bo w ciągu godziny muszą być już żwawe i podążyć za stadem. Nasze maluchy niestety potrzebują trochę więcej czasu, więc opiekunowie starają się zamykać je z matką na kilka dni, żeby dać czas samicy i maluchowi dojść do siebie. Dopiero wtedy wychodzą na zewnątrz i dołączają do stada. Przez około 40-50 dni młode pobierają tylko pokarm matki, a po tym okresie oprócz mleka zaczynają jeść pokarmy stałe. Do roku młode jest przy matce, potem się usamodzielnia.
Ruja u reniferów występuje na przełomie października i listopada, dlatego obecnie opiekunowie nie wchodzą na wybieg, na którym przebywa samiec, gdyż wyraźnie widać że jest on pobudzony i przez to może być niebezpieczny. Na czas karmienia musi być zamknięty w stajni. W tym czasie mogą rozdać karmę reszcie stada i dopiero go wypuścić.

Samiec ma już wytarte poroże. Po zakończeniu rui, czyli mniej więcej na początku grudnia, zrzuci poroże. Samice zaś gubią poroże wiosną, najczęściej przed porodem (rodzą na przełomie maja/czerwca).